Urodzony w 1999 roku w Lublinie. Ukończył Liceum Plastyczne im. J. Chełmońskiego w Nałęczowie. Od 2019 roku student malarstwa na ASP im. J. Matejki w Krakowie. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką warsztatową i filmem. W 2018 roku otrzymał grand prix XXVI edycji Ogólnopolskiego Pleneru Rysunkowo-Malarskiegoim. K. Drążkiewicz; w 2019 – stypendium MKiDN za osiągnięcia artystyczne; w 2021 – wyróżnienie w konkursie „Martwa Natura” im. S. Karpowicza. Wystawy: VII Salon BWA Tarnów 2021 (BWA w Tarnowie); „Martwa Natura”(Galeria KUN(S)ZT, Goethe-Institut Krakau).
Zuzanna Malinowska – absolwentka ASP w Łodzi na Wydziale Grafiki i Malarstwa. Dyplom z wyróżnieniem. Stypendium Erasums w Escola d’Art i Superior de Disseny de Valencia(2017/2018). Finalistka 17. edycji Konkursu Artystyczna Podróż Hestii w 2018. Wyróżnienia honorowe w 29. Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych Promocje 2019. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą, m.in. w 2021w Chorwacji, galeria Makina w Puli i galeria Pet Kula w Motovunie.
Michał Wasiak – ur. w 1997 w Łodzi. W latach 2016–2021 studiował na ASP w Łodzi na Wydziale Grafiki i Malarstwa. Tworzy w zakresie malarstwa oraz grafiki. W swoich pracach obrazuje głównie deformacje, zniekształcenia formy, niecodzienne zestawienia różnych elementów ukazywane na różnorakich przedstawieniach portretowych. Uczestnik licznych wystaw graficznych oraz malarskich w Polsce i za granicą. Laureat stypendium ministra kultury 2020. Laureat Nagrody Marszałka Województwa Łódzkiego w 37. Konkursie im. W. Strzemińskiego – Sztuki Piękne 2020. Laureat Nagrody Muzeum Miasta Łodzi, Nagrody Galerii Amcor oraz Nagrody Domu Literatury. Uhonorowany Nagrodą Rektora Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku prof. K. Polkowskiego w ogólnopolskim XII Biennale Grafiki Studenckiej „Przeciwciała” w Poznaniu. Wyróżniony za swój dyplom w ogólnopolskim Interdyscyplinarnym Festiwalu Sztuk M{i}aSTO/a Gwiazd w Żyrardowie. Nagrodzony Wyróżnieniem Honorowym w ogólnopolskim konkursie malarskim Eibischa 2021. Uhonorowany Nagrodą Prezydenta Miasta Gdyni w ogólnopolskim XIII Konkursie Najlepszych Dyplomów Akademii Sztuk Pięknych 2021 w Gdańsku.
Dominika Stręciwilk – ur. w 1993 w Zamościu, absolwentka Liceum Plastycznego im. B. Morando tamże. Ukończyła Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom malarski uzyskała z wyróżnieniem w 2018 oraz zrobiła aneks z witrażu artystycznego. Od 2017 zajmuje się malowaniem małych form malarskich ściśle związanych z życiem rodzinnym. Laureatka kilku nagród i wyróżnień w konkursach artystycznych.
Anna Beata Barańska – w latach 2001–2006 odbyła studia na Wydziale Artystycznym Instytutu Sztuk Pięknych UMCS w Lublinie na kierunku malarstwo. Od 2006 pracuje na macierzystej uczelni, gdzie prowadzi Pracownię Technologii i Technik Malarskich. W 2016 uzyskała tytuł naukowy doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych. Brała udział w ponad 70 festiwalach, wystawach i projekcjach odbywających się poza granicami kraju i w 60 w Polsce. Laureatka kilkunastu nagród i wyróżnień krajowych i międzynarodowych. Inicjatorka i kuratorka projektu „Dotyk Sztuki / Touch of Art”
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi. Dyplom uzyskał w 1982 roku na Wydziale Malarstwa i Grafiki w Pracowni Malarstwa prof. Stanisława Fijałkowskiego i w Pracowni Technik Metalowych prof. Leszka Rózgi. Zajmuje się malarstwem, grafiką warsztatową i cyfrową, fotografią i filmem.Prowadzi Pracownię Obrazu w Przestrzeni na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.
Anna Beata Barańska – w latach 2001–2006 odbyła studia na Wydziale Artystycznym Instytutu Sztuk Pięknych UMCS w Lublinie na kierunku malarstwo. Od 2006 pracuje na macierzystej uczelni, gdzie prowadzi Pracownię Technologii i Technik Malarskich. W 2016 uzyskała tytuł naukowy doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych. Brała udział w ponad 70 festiwalach, wystawach i projekcjach odbywających się poza granicami kraju i w 60 w Polsce. Laureatka kilkunastu nagród i wyróżnień krajowych i międzynarodowych. Inicjatorka i kuratorka projektu „Dotyk Sztuki / Touch of Art”
Mój nauczyciel malarstwa w Liceum Plastycznym im. Franciszka Bartoszka w Poznaniu, doskonały malarz Edmund Łubowski, po przeprowadzeniu korekty całej klasy, po jednych z zajęć w roku 1969, powiedział tak: „JAK JA WIDZĘ, JAK WY MALUJECIE, TO JA MUSZĘ TYDZIEŃ ODPOCZĄĆ, ŻEBY SAMEMU MALOWAĆ”.
Pół roku temu dostałem telefoniczną propozycję uczestniczenia w jury tegorocznego, VI Ogólnopolskiego Konkursu na OBRAZ im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. Zgodziłem się od razu, i to bez wahania, tym bardziej że w latach minionych nieraz bywałem jurorem i nieraz byłem jurorowany w konkursach malarskich. Ale nie zdawałem sobie sprawy, że przyjdzie mi przejrzeć i przeżyć aż 1304 obrazy, 486 malarzy i malarek. Któregoś pięknego, ciepłego majowego wieczoru włączyłem swojego huaweia, wpisałem HASŁO i w samotności zacząłem przeglądać, analizować, oceniać poszczególne zaszyfrowane obrazy, obrazki, cyfry i litery. Przeglądałem i analizowałem, a końca tego przeglądania i analizowania nie było i ani się zorientowałem, jak stał się nowy dzień i stało się jasno. Ze zgłoszonych prac nikogo nie kojarzyłem. Przepraszam, rozpoznałem tylko jedną osobę, no, może najwyżej dwie. Ta pierwsza wnikliwa selekcja na podstawie dokumentacji fotograficznej trwała kilka dobrych godzin i nie ukrywam, że była dla mnie bardzo męcząca. Potem była druga i trzecia. Natomiast oglądanie NA ŻYWO, w Biurze Wystaw Artystycznych w Bydgoszczy, to SAMA PRZYJEMNOŚĆ, gdyż wszystkie prace były jak na dłoni, i dłońmi można było je przestawiać, i biła z nich, i była w nich wielka malarska siła. Obrazy były duże, bardzo duże, ale i małe, i bardzo, bardzo małe. Prostokątne, kwadratowe i innych wyszukanych kształtów. Ciężkie i lekkie. Na różnych podkładach i w różnych technikach. Był też obraz dwustronny. A niektórym towarzyszyły także autorskie dopiski (jak mniemam, bardzo ważne dla tych artystów). Obrazy były nieoprawione i oprawione, także w ALUramy. Były podane ceny, a w jednym przypadku cena ewenement – „ jak dla BWA, to za darmo”.
TYTUŁY: – „O psie, który jeździł koleją”, „Nad brzegiem Kanału św. Marcina”, „Pocztówka z Mazur”, „Nad Bugiem”, „Restauracja rybna”, „Doskonała inwestycja”, „Stoliki na plaży”, „Jedzenie”, „Zaułek Grudziądza”, „Nad stawem Landeker”, „Czy czujesz jakbyś pływał?”, „Kąpiące się”, „W stronę słońca” i była „Kobieta z lodu”, „Kocha nie kocha”, „Skąd się biorą dzieci?”, „W 40 stopniach w cieniu”, „Greckie niebo nocą”, „Marzenie o nowym sercu”, „Oaza perfekcji”, „Chrzanić to”, „Nigdzie”, „Maski Weneckie”, „Brzozowy zagajnik”,– „Zamierające słońce” i „Już jest strasznie”, „Uparte sny przez całe lata”, gdyż „Myśląc o Fridzie Kahlo”, „Meksykańska dziewczyna”, „Kocha, nie kocha”, „Demony otaczają mnie”, „Czekając na wiosnę”, „Skąd biorą się dzieci”, „Poszukując swego miejsca”, „Cisza przed burzą”, „Z perspektywy czasu”, „Mam wam coś do powiedzenia”, był także „Kwitnący bananowiec”, była „Palma” i „Znaleziona lalka, której podarowałem trochę czułości”, i „Dziewczyna bez perły”, „Andrzelika w ogrodzie” oraz „Portret dziewczyny z warkoczem”, „Antybohater drugiego planu”, „Tych lat nie odda nikt”, „Osiedlowa Strażniczka”, „Łowca jeleni”, „Zabiłem byka”, „Gęsi”, „Ptaszyska”, „Kot Faraon”, „Mama i kot”, „Spotkanie z kotem”, „W oczekiwaniu na”, „Poznanie wroga spod łóżka”, „Nie wszyscy o tym wiedzieli”, „W ukryciu”, „Koń”, „Zatruta morda z nożem w plecach”, „Zamierające słońce”, „Poławiacze spokoju”, „Wszystko na mojej głowie”, „Velazquez I i II”, „Salome i Herodiada”, „Alicja na niebieskim tle”, „Czas na odlot”, „Klimaty Chinskie”. „Harmonia Chaosu”, „Moja Piaf”, „Miała być Puszkinem”, „Nigdzie”, „Mikroprzestrzeń obrazu”, „Krwawić będziesz”, „Sosny”, „Brzozy”, „Kapliczka”, „Katedra”, „Absyda”, „Iron Maiden”, „Kuszenie Andżeliki”, „Portret Mamy Matki”, „Dzień”, „Zatrzymany Anioł”, „Maski Weneckie”, „Widok minionego lata”, „Rachunek sumienia”, „Krwawić będziesz”, „Wyspa Zimnej Bernadetty”, „Wyspa astronoma”, „Tam gdzie kwitnie wanilia”, „W stronę Gibraltaru”, „Podróże Pana LEMa w stanie nieważkości”, „Chrzanić to”…
FORMATY: 300×400, 100×100, 73×73, 70×70, 70×50, 120×80, 60×50, 120×80, 85×65, 110×70, 80×100, 7×150×150, fi 90, fi 105, 8 × 11,5 cm…
TECHNIKI:– olej, olej na płótnie, olej na bawełnianym płótnie, olej na niezagruntowanym płótnie, olej na desce, olej na płycie, olej na lnie, olej i pasta woskowa na płótnie, olej i haft na płótnie, olej, spray na płótnie, spray akrylowy na płótnie, olej, akryl, guma, płótno, olej, akryl, pisaki akrylowe na płótnie, olej, na surowym płótnie, olej na płótnie, oryginalne rysunki dziecięce.– akryl, akryl na płótnie, akryl i grafika na płótnie, akryl na desce, akryl na pilśni, akryl nakryl i tusz na papierze akwarelowym, akryl i tusz na papierze ekologicznym, akryl i pastele olejne na papierze, akryl i pastele olejne na płótnie – akryl na płótnie, na krośnie w kształcie krzyża, akryl, grafit – akryl na giętym płótnie i sklejce – akryl, ołówek, kredka, pastele, flamaster, cienkopis, kredki na papierze milimetrowym – akryl na HDV – pastel, pastel suchy, suche pastele, pastele tłuste, tłuste pastele na mix media na płótnie– tempera, tempera jajowa, tempera jajowa i olej na płótnie, tempera jajowa i akwarela na papierze, tempera żółtkowa.
– akwarela i inne: tusz na płótnie – stempel, szablon – szkło, polimer, szlag metal, hologram, lateks – spray na płycie pilśniowej – PVC, instalacja, monotypie (ste……) – techniki mieszane, mieszana na papierze – mieszana na płótnie – akryle, olej, mozaika – technika mieszana na pilśni – kredka, spray i technika własna
Bardzo ważne były teksty i dopowiedzenia przy obrazach, typu:– oprawiony, dwustronny, z komentarzem, szyfon ręcznie malowany przez autorkę– obiekt malarski, którego nierozłączną częścią instalacji jest kompozycja muzyczna, zachód słońca przy moście kolejowym na Brdzie– „interaktywny” – przykrywa go kurtyna o wymiarach płótna i jest wykonana z perforowanej folii, dzięki której jest ona półtransparentna w bardzo specyficzny sposób. Oko widzi prawdziwe barwy poprzez dziurki w folii– dyptyk z przerwą 10 cm pomiędzy– wiatr, który syci oczy, a Deszcz wilży usta, Rdzawy deszcz z dziecięcymi nogami, Deszcz wypłukał litery i wiatr nie pisze już wierszy 3 prace– propozycja – obrazki ustawione są na płaszczyznach z desek ustawionych na dwóch standardowych koziołkach.
A co by było, gdybym przed oglądaniem poszczególnych obrazów nie skupił się na tytułach, tylko posłuchał Andy’ego Warhola – „NIGDY NIE CZYTAM, JA TYLKO PATRZĘ NA OBRAZY”. „I’ve never read, I only look at the pictures”?
MALARSTWO, tak jak każda dziedzina sztuki, rządzi się swoimi prawami. MALARSTWO jest trudne, a nawet bardzo trudne. Jest nawet trudniejsze od matematyki, Bo w matematyce jest chociaż wynik na ostatniej stronie książki.
Co jako malarz z wieloletnim stażem? mógłbym teraz powiedzieć?
Może najlepiej będzie, jak posłużę się cytatem malarza, i bez wątpienia wielkiego autorytetu (który prowadził pracownię malarstwa w PWSSP w Poznaniu, w szkole, w której studiowałem i również pracowałem), czyli Piotra Potworowskiego.
„WŁAŚCIWIE MALARZ JEST PODOBNY DO GÓRSKIEGO ŚMIAŁKA, TYLKO ŻE SZCZYTY GÓR MUSI SAM WYMYŚLAĆ, BO ONE MATERIALNIE NIE ISTNIEJĄ. TO JEST MOŻE NAJTRUDNIEJSZE”.
Na zakończenie tego krótkiego malarskiego – wyczółkowskiego tekstu na pewno ani nie powiem, ani nie napiszę tego, co powiedział mój nauczyciel malarstwa ponad 50 lat temu, gdyż: JA JUŻ OD KILKU LAT NIE MALUJĘ OBRAZÓW (ale moje obrazy malują się same).
PS A co o malowaniu powiedział Stanisław Ignacy Witkiewicz? „JEDEN CHLAPNIE CZTERY KRESKI, TRZY KOLORY I JUŻ JEST GOTÓW. DRUGI ODMIERZA PIĘĆ KROPLI CYNOBRU I DWIE ULTRAMARYNY, PIŁUJE GODZINAMI JAKIŚ KONTUREK I NIE BĘDZIE GOTÓW AŻ ZA DWA LATA. JEDEN MUSI BYĆ PIJANY, DRUGI TRZEŹWY, JEDEN PRACUJE RANO, DRUGI W NOCY: DLACZEGO? NIKT TEGO NIE WIE I NIKOGO TO NIE POWINNO OBCHODZIĆ”.
Nienawiszcz, 30 i 31 maja 2024 roku (pisownia zgodna z zapisem autorów i autorek, i wszystko zgodne z ich informacjami)
Piotr C. Kowalski
kurator wystawy:
Prezes ZPAP Okręg Bydgoski
Piotr C. Kowalski – ur. w 1951 w Mieszkowie k. Jarocina. Dyplom z malarstwa w pracowni prof. S. Teisseyre’a w 1978 w PWSSP w Poznaniu. Malarz z wieloletnim doświadczeniem i dorobkiem. Autor wielu obrazów olejnych. Tworzył również obrazy w innych technikach. Otwarty był i jest na zaskakujące eksperymenty, łamiące obowiązujące kanony i nasze przyzwyczajenia, rezygnując również z uświęconego w tradycji malarstwa osobistego gestu artysty. Pozwala INNYM współtworzyć swoje obrazy. Używa również naturalnych kolorów do realizacji obrazów, czyli m.in. owoców, warzyw, grzybów, rdzy, dymu, szlamu, mułu, pyłu, kurzu czy guano ptaków. Od 2004 wspólnie z Joanną Janiak realizuje cykle obrazów: „Megabajty Malowania”, „Jagodowy Fresk” i „Obrazy Mroźne”. Do 2021 prowadził pracownię malarstwa X na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa na Uniwersytecie Artystycznym im. M. Abakanowicz w Poznaniu. Obecnie jest profesorem emerytowanym i już nie maluje obrazów, ale za to obrazy „malują” się same.
Beata Ewa Białecka – ukończyła Wydział Malarstwa Sztalugowego ASP w Krakowie w pracowni prof. J. Nowosielskiego (1992). Nagrodzona złotą odznaką Primus Inter Pares ASP w Krakowie (1992), nominowana do Paszportu „Polityki” w kategorii sztuki wizualne (2007) oraz do Sovereign European Art Prize (2008). Otrzymała grand prix MKiDN na Triennale Sacrum (MGS w Częstochowie, 2006) oraz grand prix MKiDN 21. Festiwalu Współczesnego Malarstwa Polskiego (Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, 2006), wyróżniona na Biennale „Bielska Jesień” (2003) w Bielsku-Białej. Nominowana do Pomorskich Sztormów w kategorii człowiek roku w kulturze (2018). Laureatka prestiżowej Pomorskiej Nagrody Artystycznej (2019). Prace w kolekcjach: MN w Gdańsku, CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, CSW „Znaki czasu” w Toruniu, Nowe Muzeum Sztuki NOMUS w Gdańsku, Museo Colección Polo w Toledo (Hiszpania), Kolekcja Galerii BWA w Bielsku-Białej, Molski Gallery&Collection w Poznaniu, Anya Tish Gallery Collection, Houston (USA).
Aleksandra Simińska – ur. w 1962. W latach 1983–1988 studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dyplom z wyróżnieniem uzyskała w pracowni malarstwa prof. J. Kaczmarskiego. W latach 1989–1993 asystent na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W 1999 wyjazd do Paryża na stypendium Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Nauce Polskiej. Od 2006 pracuje na Politechnice Bydgoskiej im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich na Wydziale Sztuk Projektowych. W 2011 uzyskała tytuł profesora sztuk plastycznych. Profesor wizytujący na ASP w Warszawie. Od 1990 należy do Związku Polskich Artystów Plastyków. Obecnie jest wiceprezesem Zarządu Okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków w Bydgoszczy. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Jest autorką kilku cykli malarskich, m.in.: „Pejzaż podwójny”, „Rozmowy z innymi malarzami”, „Wyspy”, „Wnętrza z pudłem”, „Bachantki”, „Aleppo”, „Dla Ukrainy”
%2C%202023%2C%20olej%2C%20p%C5%82%C3%B3tno%2C%20234%20%C3%97%20145%20cm.jpg)
Dariusz Milczarek – ur. w 1985 w Radomiu. W 2011 obronił pracę magisterską na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP w pracowni prof. A. Wsiołkowskiego, również pod jego kierunkiem przygotował i obronił doktorat w 2017. Jest autorem 14 wystaw indywidualnych w Krakowie, Warszawie i Bydgoszczy oraz uczestnikiem ponad 100 wystaw zbiorowych w Polsce, Austrii, Wlk. Brytanii, na Węgrzech i w Rumunii. W 2017 odbył rezydencję w Wiedniu w ramach programu KulturKontakt Austria. Otrzymał stypendia oraz nagrody: MKiDN (2010, 2017, 2020), Miasta Krakowa, Fundacji Grazella, Fundacji J. Matejki, Fundacji H. Dorena oraz Stypendium im. J. Kraupe--Świderskiej; laureat nagrody II st. na VII Piotrkowskim Biennale Sztuki (2023), I nagrody na 12. Triennale Małych Form Malarskich w Toruniu (2022), I nagrody w konkursie im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy (2020), II nagrody w konkursie VIII Triennale Martwej Natury w Sieradzu (2018), grand prix konkursu im. F. Eibisch w Warszawie (2011), I nagrody w konkursie na mural w Nowej Hucie za projekt „Kompozycja Kubihutyczna I” (2017, zrealizowany), udział w międzynarodowym festiwalu muralu Monumental Art w Gdańsku (2016), I nagroda za plakat do sztuki „Beatrix Cenci” w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie oraz nagrodę ZPAP Katowice na XXI Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach w 2009. Jest członkiem zarządu ZPAP OK, w którym pełni funkcję kierownika Galerii Pryzmat. Organizator wydarzeń kulturalnych, kurator ponad 30 wystaw zbiorowych i indywidualnych w Krakowie, Warszawie, Wrocławiu i Olkuszu. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach Muzeum Narodowego w Gdańsku, Muzeum ASP w Krakowie oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
.jpg)
Katarzyna Szeszycka dra hab., malarka, artystka interdyscyplinarna. Zrealizowała kilkanaście serii malarskich; za fragment cyklu Pełnia – realizacja otrzymała Grand Prix 24. Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecine - Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012). Działa w przestrzeni miejskiej, jest dobrym łącznikiem, związana ze sceną graffiti. Od 2018 roku współprowadzi urbanartową FREEDOM Gallery. Jest profesorą na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuki.
Ewa Żuchnik – ukończyła ASP im. E. Geperta we Wrocławiu. Inspiruje się naturalną energią procesu tworzenia, wewnętrznymi impulsami, zewnętrznymi zjawiskami oraz faktem ich wzajemnego przenikania. Wybrane wystawy: „Szybka Sztuka, SO3EO4” (Concordia Design Wrocław, 2024); 14. Międzynarodowy Jesienny Salon Sztuki (BWA Ostrowiec Świętokrzyski, 2021); „Czarna Dziura” (Wozownia, Toruń 2017); „Uwaga: malarstwo!” (11. Konkurs Gepperta, Wrocław 2013); „Metamorfozy” (Mieszkanie Gepperta, Wrocław 2013).
Urodzona w 1999 roku w Rabce-Zdroju. Od 2019 roku studentka krakowskiej ASP w pracowniach prof. J. Matuszewskiego i prof. G. Wnęka. Stypendystka rektora ASP w Krakowie (2021/2022). Laureatka IV edycji Ogólnopolskiego Studenckiego Konkursu Malarskiego im. W. Fangora; wystawa pokonkursowa w Wielkiej Zbrojowni ASPw Gdańsku (2022). Finalistka 12. Triennale Małych Form Malarskich; wystawa pokonkursowa w Galerii Sztuki Wozownia (Toruń, 2022).
Magdalena Zych – ur. w 1990, pracuje i mieszka w Warszawie. W latach 2010–2016 studiowała na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Dyplom (2016) zrealizowała w pracowniach Plakatu i Grafiki Wydawniczej prof. L. Majewskiego oraz Pracowni Malarstwa prof. P. Nowaka. Otrzymała wyróżnienie na II Biennale Malarstwa Lubelska Wiosna 2023. W swojej sztuce czerpie z języka surrealizmu i abstrakcji, poszukując bliskości z otaczającym światem – międzygatunkowego współbycia.
Michał Wojtysiak – ur. w 1984 w Łodzi. Studiował grafikę i malarstwo na ASP Łódź. 2005 – wystawa finalistów Samsung Art Master w CSW Zamek Ujazdowski Warszawa. 2019 – wyróżnienie honorowe w Międzynarodowym Triennale Art Olympia Tokio. 2021 – wystawa finalistów 3. Międzynarodowego Biennale Grafiki w Erywań. 2022 – wystawa finalistów 12. Międzynarodowego Triennale Małych Form Malarskich w BWA Wozownia Toruń. 2022 – wystawa finalistów 4. Biennale Pejzaż Architektoniczny Olsztyn. 2022 – wystawa finalistów Małych Form Plastycznych w Galerii r_z Rzeszów. 2024 – wystawa solo „Cum on” w ArtHub Łódź.
Agnieszka Wielewska – ur. w 1992 w Gdańsku, malarka, scenografka, graficzka, absolwentka malarstwa na ASP im. J. Matejki w Krakowie (2017). Laureatka wielu stypendiów, m.in. The Elizabeth Greenshield Foundation Grant (Kanada), Stypendium Twórczego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Stypendium im. Henry’ego J.T. Dorena, Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska. Jej obrazy prezentowane są na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.
Philipp Wendland – ur. w 1996 w Berlinie, absolwent Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. W 2023 uzyskał dyplom magistra sztuki z wyróżnieniem w pracowni prof. I. Kopacza oraz w Pracowni Witrażu i Szkła Artystycznego dr. hab. A. Kałuckiego, prof. UMK. Został laureatem medalu im. T. Niesiołowskiego na wystawie „Dyplom 2023” (za najlepszy dyplom artystyczny UMK). Od 2017 wspierał wymianę artystyczną pomiędzy UMK a Getyngą. Brał udział w grupowej wystawie w getyńskiej galerii Alte Feuerwache.
Urodzona w 1981 r. w Przeworsku. Absolwentka Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. W 2006 roku uzyskała dyplom z wyróżnieniem w pracowni wklęsłodruku prof. Krzysztofa Skórczewskiego. W roku 2010 ukończyła Środowiskowe Studia Doktoranckie na Wydziale Grafiki w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Obecnie pracuje na stanowisku profesora w Zakładzie Grafiki Warsztatowej i Teorii Sztuki w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Zorganizowała 30 wystaw indywidualnych. Brała udział w ponad 180 wystawach zbiorowych, ogólnopolskich i międzynarodowych.
Sebastian Trzoska – ur. w 1990 w Bydgoszczy. Artysta wizualny obecnie mieszkający i pracujący w Poznaniu. W swojej praktyce artystycznej zajmuje się głównie interdyscyplinarnym charakterem rysunku jako języka wypowiedzi artystycznej oraz refleksją nad statusem samego medium i procesu twórczego w kontekście przestrzeni codzienności wypełniającej się coraz większą ilością informacji. W 2023 obronił tytuł doktora na Wydziale Malarstwa i Rysunku na Uniwersytecie Artystycznym im. M. Abakanowicz w Poznaniu. Pracuje jako asystent w XIII Pracowni Rysunku prowadzonej przez dr. hab. A. Nowaczyka oraz współtworzył program dla zajęć z rysunku i malarstwa wraz z mgr A. Eichler na Wydziale Sztuki Nowych Mediów w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych w Warszawie.
Bogumiła Tomaszewska – ur. w 2001, studentka IV roku malarstwa na warszawskiej ASP. Specjalizuje się w malarstwie figuratywnym. Ukończyła drugi stopień szkoły muzycznej na Wydziale Rytmiki. Aktualnie zajmuje się również animacją 2D i pracuje jako charakteryzatorka i wizażystka.
Anna Sobolewska – absolwentka liceum plastycznego w Gdyni (specjalność fotografia). W 2012 uzyskała tytuł magistra na kierunku grafika na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (dyplom w Pracowni Litografii). W 2016 ukończyła z wyróżnieniem malarstwo na tej samej uczelni (obok malarstwa sztalugowego dyplom uzupełniający z malarstwa ściennego). Studiowała na Akademii Umeni (Bańska Bystrzyca, Słowacja) jako uczestniczka rocznego stypendium zagranicznego.
Karolina Smorawska – malarka i projektantka graficzna. W swojej twórczości opowiada o codzienności, która ją przeraża, a zarazem fascynuje. Artystka operuje śmiało kolorem oraz uproszczeniem ukazanych motywów, akcentując jednocześnie silny potencjał emocjonalny swych prac. Jej obrazy były prezentowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych. Laureatka nagrody starosty pilskiego za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej i upowszechniania kultury w 2022.
Paweł Słota – ur. w 1989 w Częstochowie, malarz, rysownik, nauczyciel akademicki. Dyplom z malarstwa w 2013 w ASP im. J. Matejki w Krakowie, w pracowni prof. L. Misiaka, zrealizował też aneks z rysunku w pracowni prof. T. Kotkowskiej-Rzepeckiej. Autor kilkunastu wystaw indywidualnych, uczestnik ponad 100 wystaw zbiorowych i przeglądów w kraju i za granicą. Laureat nagród w konkursach i przeglądach malarstwa. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Jan Skolimowski – ur. w 1978 we Wrześni. Ukończył bydgoskiego „plastyka” i ASP w Gdańsku na Wydziale Malarstwa w 2004. Pracuje w konserwacji zabytków, przy tworzeniu scenografii do filmów i innych artystycznych przedsięwzięciach. Uczestniczył w wystawach zbiorowych i indywidualnych w Polsce i we Włoszech. Prywatnie dumny ojciec wyjątkowo uzdolnionych dwóch córek.
Irena Skalik – absolwentka ASP w Katowicach i Krakowie, członek ZPAP. Prezentowała prace m.in. w galeriach w Miami i Madrycie oraz w BWA w Katowicach i Rzeszowie, Muzeum Narodowym w Krakowie, a także w Muzeach w Sosnowcu i Koszalinie. Jej prace silnie związane są z tematyką miasta. Na obrazach widnieją budynki, ulice, miejsca, które poprzez „sytuacyjność chwili” stały się dla niej wyjątkowe. Widać w nich silną fascynację linią prostą, bryłą, światłem i przestrzenią. Kolorem dominującym jest szarość symbolizująca pozorną prostotę oraz surowość.
Magdalena Rucińska – malarka, rysowniczka, autorka tekstów o sztuce i komiksie. W 2020 otrzymała tytuł doktora sztuki na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. W latach 2009/2010 stypendystka MKiDN. W 2016 stypendystka prezydenta miasta Bydgoszczy. Poza mniejszymi publikacjami na swoim koncie ma monografię artystyczną „Puste miejsca” (Wydawnictwa Uczelniane PBŚ, 2021) oraz autorstwo ilustracji wraz opracowaniem graficznym książki Daniela Chmielewskiego „Miasto Złotej” (Tadam, 2018). Obecnie pracuje na Politechnice Bydgoskiej im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich w Katedrze Architektury Wnętrz.
Zuzanna Romańska – ur. w 2001. Ukończyła Zespół Państwowych Szkół Plastycznych w Krakowie w 2020. Obecnie studentka IV roku na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie, w Pracowni Malarskiej prof. A. Bednarczyka oraz w Pracowni Rysunku prof. B. Bortnik-Morajdy. Od 2021 członkini Stowarzyszenia Grupy Mosaic. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, tworzeniem obiektów, wideo, muzyką i poezją. Laureatka stypendium MKiDN w 2023.
Sylwia Rams – ur. w 1995 w Nowym Sączu. W latach 2015–2020 studiowałamalarstwo na ASP im. J. Matejki w Krakowie, w pracowni prof. G. Bednarskiego i prof. K. Nowak, otrzymując dyplom z wyróżnieniem. W malarstwie olejnym skupia się na portretowaniu ludzkich przemian wewnętrznych odwołujących się do kwestii duchowych, emocjonalnych i społecznych. Stypendystka MKiDN z programu Młoda Polska w 2021. Półfinalistka STRABAG Artaward International 2022. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych i czterech indywidualnych.
Michał Prażmo – ur. w 1990 w Giżycku, absolwent ASP w Gdańsku oraz Politechniki Gdańskiej. W 2020 uzyskał dyplom licencjata na kierunku wzornictwo. Fakultet z malarstwa w pracowni prof. M. Świeszewskiego. Obecnie mieszka i tworzy w Warszawie. W swoją twórczość wplata cząstkę sprzeczności i intrygującej niecodzienności, która zachęci odbiorcę do własnych interpretacji. Przykłada wagę do kolorystyki i kompozycji, często bazując na symetrii.
W 2019 roku obronił dyplom licencjacki w pracowni druku płaskiego, a w 2022 dyplom magisterski na Wydziale Malarstwa (oba na katowickiej ASP). Najważniejsze wystawy: Studencki Obraz Roku – ASP Katowice (Galeria Rondo Sztuki); Zbrojownia Sztuki w Gdańsku (2021); Centrum Historii Zajezdnia we Wrocławiu (2021). Laureat Ogólnopolskiego Studenckiego Konkursu Malarskiego im. W. Fangora (2021). Finalista 11. edycji konkursu „Nowy Obraz / Nowe Spojrzenie” (2022).
Lubosław Pirjankow – student malarstwa w Poznaniu i Warszawie, współzałożyciel kolektywu Młodzi Zdolni Seksowni. Jego działalność artystyczna wskazuje na obecne w świecie dualizmy: utopię i dystopię, przeszłość i przyszłość, człowieka i maszynę, organiczność i technologię. Często odnosi do nich elementy popkultury, mieszając je w kontekstach pozornie odległych od siebie, np. mieszając figurację z abstrakcją. Porusza aktualne problemy dotyczące kondycji współczesnego świata i społeczeństwa. To podróż prowadzona przez wewnętrznego demona umysłu artysty.
Paulina Pior – ur. w 1995, artystka wizualna posługująca się głównie medium fotografii i malarstwa. Interesują ją związki międzyobrazowe i intertekstualne. Nowa seria prac znacząco różni się od poprzedniej, która opierała się na strategii gier skojarzeniowych i reinterpretacji motywów utrwalonych w kulturze wizualnej. Zwraca uwagę na to, że jesteśmy przesyceni ilością bodźców, efektów specjalnych i zalewających nas pstrokatych obrazów wypluwanych przez generatory AI. Maluje nudne sceny z życia codziennego, na które nie zwracamy uwagi, ponieważ są zbyt zwykłe, by zostać zauważone. Największą jej inspiracją jest jednak świat emocji: obserwacja ludzkich zachowań w kontekście socjologicznym i psychologicznym.
Ur. w 1989 r. w Gdańsku. Artystka wizualna, malarka, autorka instalacji i obiektów. Od 2016 r. studentka Międzywydziałowych Środowiskowych Studiów Doktoranckich na ASP w Gdańsku. Ukończyła Wydział Malarstwa ASP w Gdańsku w 2015 r. Absolwentka kulturoznawstwa na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego. W 2016 r. Muzeum Narodowe w Gdańsku nabyło do swojej kolekcji obraz z dyplomowego cyklu all-over. Prace wystawiała na zbiorowych i indywidualnych wystawach m.in. w Trójmieście, Warszawie, Wrocławiu, Bydgoszczy, Białej Podlaskiej, Łodzi, Budapeszcie, Rumunii, USA.
Urodzony w 1980 roku. Dyplom obronił w 2007 roku na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP im. W. Strzemińskiegow Łodzi. Mieszka i tworzy w Łodzi. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i fotografią. Swoje prace wystawia na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.
Ignacy Oboz – ur. w 1989 w Lublinie, artysta, historyk sztuki, edukator muzealny, dydaktyk. Absolwent ASP im. E. Gepperta we Wrocławiu oraz Szkoły Doktorskiej na ASP im. W. Strzemińskiego w Łodzi. Współpracuje z instytucjami kultury, m.in. z Muzeum Pana Tadeusza i Muzeum Współczesnym we Wrocławiu. Uczestnik wielu wystaw i przeglądów sztuki współczesnej.
Zbigniew Nowicki – odbył studia na Wydziale Edukacji Wizualnej ASP im. W. Strzemińskiego w Łodzi. 1997 – dyplom z malarstwa pod kierunkiem prof. K. Zielińskiego. 2003 – doktorat na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi – „Mandala Bóstw – Kolekcja Prac Malarskich Inspirowana Ikonografią Kultury Popularnej’’. 2012 – habilitacja na Wydziale Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi – „ALIEN – Między jednym a drugim dyskursem’’. Obecnie profesor nadzwyczajny w Pracowni Semantyki Obrazu na Wydziale Malarstwa i Rysunku w łódzkiej ASP. Twórczość w obszarach malarstwa, rysunku, wideo, tekstów wszelakich i muzyki. Udział w kilkunastu wystawach indywidualnych i kilkudziesięciu zbiorowych krajowych i zagranicznych, m.in. w Tel Awiwie, Chicago, Los Angeles, Stuttgarcie, Herne, Wiedniu, Paryżu, Galway. Prace w zbiorach Artlink Sothebys w Tel Awiwie oraz w kolekcjach prywatnych w Tel Awiwie, Chicago, Warszawie, Łodzi, Kazimierzu Dolnym.
Urodzona w 1981 roku. W 2017 roku obroniła pracę doktorską „Obiekty intencjonalne” w ISP UJK w Kielcach.W 2010 roku ukończyła z wyróżnieniem rektorskim ASP w Warszawie, w pracowni prof. J. Modzelewskiego.Otrzymała II nagrodę w 15. MJSS w BWA Ostrowiec Świętokrzyski. W 2011 roku została laureatką nagrody Inicjatywy ENTRY, a w 2013 – finalistką 11. edycji Konkursu im. Gepperta. Dwukrotnie była nominowana do półfinału STRABAG Artaward International. W 2020 roku otrzymała stypendium MKiDN. Regularnie prezentuje swoje prace na licznych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Anna Michalik – ur. w 1998. Pochodzi z Ptaszkowej, mieszka i tworzy w Krakowie. Ukończyła ASP w Krakowie (dyplom w 2023) w pracowni prof. Sikorskiego, na Wydziale Malarstwa. Aneks do dyplomu pod kierunkiem prof. J. Najbarta. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem.
Jakub Matusewicz – ur. w 1999 w Poznaniu, absolwent liceum plastycznego tamże. W 2022 obronił pracę licencjacką „Odbicie. Co widzi obraz?” na Wydziale Malarstwa i Rysunku w pracowni prof. W. Gorączniaka. Przez cały okres studiów związany z pracownią prof. M. Berdyszaka. Od 2022 student studiów magisterskich na Wydziale Malarstwa i Rysunku UAP. Zajmuje się malarstwem, obiektem oraz instalacją.
Julia Marchlewska – ur. w 2001 w Pucku. Absolwentka VI Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni. Studentka IV roku na Wydziale Malarstwa ASP w Gdańsku. Od 2022 studiuje w Pracowni prof. M. Świeszewskiego. W swojej twórczości stara się ujmować w nowoczesny sposób tradycyjne motywy, ceniąc klasyczny warsztat malarski, zwłaszcza szczegółowe studium martwej natury. Balansując na granicy abstrakcji geometrycznej i realizmu, tworzy kompozycje z przedmiotów nasyconych wanitatywną symboliką. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych.
Łukasz Ławrynowicz – ur. w 1991 w Koszalinie, Ukończył malarstwo na gdańskiej ASP. Od 2021 pracuje w Katedrze Sztuk Wizualnych na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W swojej praktyce artystycznej posługuje się głównie malarstwem sztalugowym, wspomagając się takimi mediami jak animacja, grafika warsztatowa i malarstwo ścienne. Autor wystaw indywidualnych oraz uczestnik wystaw zbiorowych na terenie Polski (Gdańsk, Warszawa, Lublin).
Urodzony w 1951 r. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni litografii prof. L. Mianowskiego. Aneks z ilustracji w pracowni prof. W. Świerzego. Zajmuje się malarstwem. Otaczającą rzeczywistość opisuje za pomocą delikatnej metafory. Bierze udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych. Ostatnio: 2019 – EMP Gallery Tokio; Statek Robinsona, Muzeum Architektury i Galeria Miejska we Wrocławiu; 2018 – Rzeczywistość złudzeń, Galeria U w Warszawie; Realizm. Dwa spojrzenia, Galeria Miejska bwa w Bydgoszczy.
Urodzona w 1985 r. Uczestniczka ponad 20 wystaw zbiorowych (w tym w Niemczech) oraz 7 indywidualnych. Finalistka wielu konkursów, m.in. kilkukrotnie: Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego (Szczecin), Bielskiej Jesieni (Bielsko-Biała), Triennale Małych Form Malarskich (Toruń), laureatka PROMOCJI 2011 (Legnica), wyróżniona w Konkursie Potok Sztuki (Sopot). Uczestniczka Warszawskich Targów Sztuki oraz Targów Sztuki w Nowym Jorku i Bridgehampton (2019). Prace m.in. w kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku Oddział Sztuki Nowoczesnej oraz w prywatnej kolekcji Prezydenta Republiki Federalnej Niemiec Horsta Koehlera. Szczegóły: magdalenalaskowska.pl
Paulina Kwietniewska – artystka pracująca w nurcie realizmu klasycznego. Większość edukacji odebrała w Londynie, gdzie uczęszczała do London Atelier of Representational Art, a także brała udział w kursach w Royal School of Drawing i London Fine Arts Studio. W jej obrazach czuć sentyment do tradycji malarstwa XIX w., wiele jej prac powstaje w technice alla prima – są malowane w jednej warstwie, wykorzystując zalety techniki olejnej. Brała udział w wystawach takich jak „ING Discerning Eye”, „In The Studio” (Mall Galleries), gdzie przez rok otrzymywała wsparcie merytoryczne od galerii będącej siedzibą większości królewskich stowarzyszeń malarskich (Royal Societies), „Grants Exhibition” w Galleri Ramfjord w Oslo (gdzie otrzymała wyróżnienie), a obecnie jej prace można oglądać w WG Gallerie (Dordrecht, Holandia), na wystawie „Society of Women Artists” w Mall Gallery w Londynie oraz na wystawie inauguracyjnej Lower Leigh Atelier w Wiltshire w Anglii. Prowadzi również warsztaty z klasycznych technik malarskich oraz wraz z mężem maluje murale.
Mamy%2C%202024%2C%20olej%20na%20p%C5%82%C3%B3tnie%20lnianym%2C%20140x100%20cm.jpg)
Urodzona w 1975 roku w Oleśnicy. Absolwentka Wydziału Malarstwa i Rzeźby na ASP we Wrocławiu, w 2016 rokuu zyskała dyplom magisterski z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. A. Dymitrowicza i pracowni multimediów prof. W. Pukocza. W 2015 roku nominowana do II etapu Konkursu Malarskiego „Postawy” na najciekawszą postawę artystyczną wśród studentów kierunku malarstwo ASP we Wrocławiu. Jest laureatką wyróżnienia honorowego w 27.Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych „Promocje” w Legnicy oraz finalistką 5. Triennale Malarstwa Współczesnego „Jesienne Konfrontacje” (Rzeszów, 2019) i III Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. L. Wyczółkowskiego.Autorka wystaw indywidualnych i uczestniczka wystaw zbiorowych. Uprawia głównie malarstwo olejne na płótnie i desce.
Ur. w 1968 r., absolwent Uniwersytetu Śląskiego, dyplom z malarstwa w 1995 r. Zajmuje się malarstwem, scenografią teatralną, projektowaniem graficznym, street-artem. Animator kultury, organizator i kurator wielu wystaw, plenerów i imprez artystycznych. Stypendysta Miasta Świdnicy (2008), laureat Nagrody Prezydenta Świdnicy w Dziedzinie Kultury (2015). Ważniejsze wystawy: 2017 – Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, 2015 – Galeria Sztuki Współczesnej w Kołobrzegu, 2008 – BWA „Zamek Książ”, 2003 – Galeria Miejska w Trutnovie (Czechy).
Inez Krupińska – ur. w 1968. Działalność artystyczna w zakresie: malarstwa, rysunku, tkaniny unikatowej, rzeźby, scenografii teatralnej, kostiumów, projektów lalek, aranżacji wnętrz, projektowania mebli, grafiki książkowej, ilustracji, grafiki użytkowej, fotografii oraz designu. Przynależność do ZPAP od 1993. Studia na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie ukończone z wyróżnieniem. W 1993 dyplom w Pracowni Ilustracji Książkowej prof. J. Stannego. W 1994 nagroda Ministra Kultury i Sztuki oraz warszawskiej ASP na Ogólnopolskiej Wystawie Prac Dyplomowych Studentów Uczelni Plastycznych. Pierwsza nagroda w kategorii rzeźba w Ogólnopolskim Konkursie Arte-Dea „Angel” w 2001. Nagroda – atest za spektakl „Tygryski”, czyli świadectwo najwyższej jakości poziomu artystycznego za scenografię, kostiumy, lalki w 2010. W 2014 podyplomowe studia pedagogiczne na ASP w Warszawie. Założycielka stowarzyszenia Polska Lalka Artystyczna POLA w 2014. Autorka wielu wystaw indywidualnych i spektakli teatralnych.
Iwa Kruczkowska-Król – absolwentka krakowskiej ASP, dyplom w 2004 z malarstwa sztalugowego w pracowni prof. J. Waltosia z aneksem z tkaniny unikatowej u prof. L. Kulki. Dyplom ze specjalności scenografia pod kierunkiem prof. K. Zachwatowicz-Wajdy w 2004. W latach 2011–2012 studia podyplomowe na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W 2017 uzyskała tytuł doktora sztuki na ASP w Krakowie. Od tego samego roku jest pracownikiem Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach.
Urodzona w 1999 roku w Świnoujściu. Artystka sztuk wizualnych, kompozytorka, singer/songwriterka. Interesuje się rzeźbą, ale stara się zgłębiać i łączyć wiele nurtów sztuki, nie zamykając się w obrębie jednego gatunku. Swoją twórczością komentuje współ/nowoczesność, bezrefleksyjność oraz kulturę mas. Muzycznie zaangażowana w solowy projekt Mahjong, duet Wicker Duck oraz Diplodok. Związana z Galerią Miejsce sztuki 44.
Urodzony w 1967 r. w Jaśle. Ukończył studia na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Dyplom z malarstwa uzyskał w pracowni prof. Lecha Wolskiego w 1996 roku. Od 1997 roku pracownik naukowo-dydaktyczny (aktualnie na stanowisku profesora nadzwyczajnego) w Katedrze Malarstwa na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Autor 27 wystaw indywidualnych, uczestnik ponad 170 wystaw zbiorowych w kraju i za granicą; brał udział w 28 ogólnopolskich, międzynarodowych plenerach i sympozjach artystycznych.
Aleksandra Kołwzan-Garczyńska – ur. w 1991 w Gdańsku, absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Gdańsku. W swoim malarstwie porusza się w tematyce portretu i ciała, traktując postać jako żywą materię wypełniającą obraz, pozbawioną jednak możliwości komunikowania się. Przedstawianie postaci ludzkiej jest dla niej powodem do ciągłych poszukiwań i eksperymentów formalnych. Tworzy zwięzłe wypowiedzi na styku pojęć takich jak milczenie, cisza, zmysłowość, zatrzymując się w nieobecnej przestrzeni, zanurzając w kolorze i poczuciu pustki.
Anda Aneta Kobińska – absolwentka scenografii teatralnej ASP w Krakowie w 2005. Dyplom pod kierunkiem prof. K. Zachwatowicz-Wajdy. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Agata Knapik – absolwentka ASP w Katowicach. Zajmuje się przede wszystkim komiksem i malarstwem. Działając w obrębie obu tych mediów, analizuje nurtujące ją zjawiska i snuje wokół nich fantastyczne opowieści. Czerpiąc z folkloru i legend (także tych miejskich) oraz osobistych doświadczeń, tworzy osobliwe uniwersum postaci łączących w sobie cechy zarówno przyziemne, jak i demoniczne. W poszukiwaniu inspiracji przemierza najgłębsze zakamarki Internetu.
Urodzona w 1983 r. w Krakowie. W latach 2004–2009 studiowała na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP, obroniła dyplom w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego. Autorka 7 wystaw indywidualnych w Polsce (Kraków, Warszawa, Kielce) i Niemczech (Klettgau). Laureatka Stypendium prof. Janiny Kraupe-Świderskiej w roku akademickim 2007/2008, Stypendium Twórczego Urzędu Miasta Krakowa w roku 2009 oraz Stypendium Fundacji Grazella im. Anny Marii Siemieńskiej w 2017 roku.
%2C%202024%2C%20tempera%20i%20olej%20na%20p%C5%82%C3%B3tnie%2C%20250x220%20cm.jpg)
Ilona Karp – ur. w 1997 w Gorlicach, artystka wizualna, absolwentka Liceum Plastycznego im. T. Brzozowskiego w Krośnie, studentka V roku Wydziału Malarstwa na ASP im. J. Matejki w Krakowie. Konsumuje przestrzenie, gdzie natura i topografia terenu uniemożliwiają rozwój przemysłu, a tworzone w praktycznych celach „konstrukcje” inspirują ją do poszukiwań formalnych i namysłu nad przetwarzaniem zasobów naturalnych przez człowieka.
Urodzony w 1965 roku. Oprócz Liceum Plastycznego w Opolu (1985) jest absolwentem Studium Animato-rów Kultury i Bibliotekarzy (specjalizacja fotograficzno-filmowa) w Opolu (1987) oraz Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach – filia w Cieszynie (specjalizacja: grafika; 1992). Zajmuje się rysunkiem, malarstwem, projektowa-niem graficznym, fotografią. W tym, co robi, interesują go relacje i zależności języka sztuki oraz jego oddziaływanie społeczne. Problemem szczególnie ciekawym są dla niego czas, pamięć, przemijanie.
Ur. w 1987 r. W latach 2006–2011 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni malarstwa prof. L. Tarasewicza oraz w Pracowni Sztuki w Przestrzeni Publicznej prof. M. Duchowskiego. Uprawia malarstwo sztalugowe, jak również zajmuje się sztuką w przestrzeni publicznej. Jest założycielem streetartowej grupy Aves – artists. Laureat wielu nagród. Uczestnik wielu wystaw indywidualnych oraz zbiorowych w kraju i za granicą.
Urodzona w 1998 r. w Kielcach. Ukończyła Liceum Plastyczne im. J. Szermentowskiego w Kiel-cach na kierunku techniki druku tradycyjnego. Obecnie studentka II roku malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie w pracowni prof. Adama Brinckena.
Seweryn Jański – ur. w 1981 w Świdniku. W 2009 ukończył Wydział Malarstwa i Rzeźby ASP we Wrocławiu. Autor licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych. Zajmuje się głównie malarstwem. W swojej praktyce artystycznej interesuje się procesami psychologicznymi i ich wpływem na organizm. Mieszka we Wrocławiu i Berlinie.
Łukasz Jankowicz – ur. w 1994, w latach 2014–2019 studiował na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Studia ukończył w pracowni malarstwa prof. K. Wachowiaka z wyróżnieniem rektorskim za dyplom pt. „Przewroty”. Otrzymał także nagrodę za najlepszy dyplom Towarzystwa Przyjaciół ASP w Warszawie. W 2021 otrzymał pierwszą nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na jubileuszowym, XXX Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych „Promocje” w Legnicy oraz nagrodę kwartalnika „Artluk”. Od 2022 pracuje na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie,
Barbara Hubert – absolwentka ASP w Krakowie – wydział malarstwa. Pierwsze trzy lata w pracowni prof. S. Rodzińskiego, a następnie w pracowni prof. L. Misiaka, gdzie uzyskała dyplom. Aktualnie mieszka, pracuje twórczo oraz jako nauczyciel przedmiotu rysunek i malarstwo w rodzinnym Rzeszowie. Od 2022 doktorantka Szkoły Doktorskiej Uniwersytetu Rzeszowskiego. Autorka 41 wystaw indywidualnych, wzięła udział w ponad 90 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Inspiracją do powstawania jej prac jest szeroko rozumiana natura.
Dorota Herbik – absolwentka ASP w Łodzi. Dyplom obroniła w pracowni prof. A. Starczewskiego. Prowadzi zajęcia malarstwa, rysunku i struktur wizualnych na Wydziale Artystycznym AHE w Łodzi. W 2017 obroniła doktorat z malarstwa. Uczestniczyła w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Prace w zbiorach m.in. Muzeum Narodowego w Tajwanie, w galeriach miejskich w Łodzi oraz w kolekcjach prywatnych. Finalistka licznych konkursów międzynarodowych oraz laureatka I nagrody w Ogólnopolskim Biennale Piękne Sztuki w Radomsku w 2018.
Urodzona w 1997 roku, pochodzi z Warszawy, mieszka w Nałęczowie. Absolwentka malarstwa na ASP im. J. Matejki w Krakowie w pracowni prof. G. Bednarskiego (dyplom w 2022 roku). W latach 2019–2021 pełniła funkcję przewodniczącej samorządu studenckiego Wydziału Malarstwa. W 2021 roku zorganizowała Konkurs Malarski „Martwa Natura” im. S. Karpowicza dla studentów krakowskiej ASP. Uczestniczka wielu wystaw zbiorowych.Zajmuje się głównie malarstwem.
Kamila Gruszecka – ur. w 1989 w Kielcach, ukończyła liceum plastyczne tamże na specjalizacji tkanina artystyczna (2009) oraz uzyskała dyplom z wyróżnieniem na ASP w Krakowie w pracowni prof. L. Misiaka. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem i tkaniną unikatową. W latach 2016–2023 tworzyła markę ubrań dla dzieci Deer Little Pear. Brała udział w wielu wystawach w Polsce i Europie. Otrzymała Medal Towarzystwa Sztuk Pięknych w Krakowie za pracę dyplomową oraz Stypendium Rektora 2013/2014. W 2015 brała udział w II Małopolskim Kongresie Kobiet.
Emilia Garbień – absolwentka kierunku malarstwo oraz kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych na ASP w Krakowie. W 2019 zdobyła wyróżnienie, a w 2021 III miejsce w konkursie malarskim „A co z wartościami?” organizowanym przez Ośrodek Pamięć i Przyszłość we Wrocławiu. Stypendystka Klubu Krakowskiego, Stypendium Grupy Eurocash oraz Stypendium Rektora Akademii Sztuk Pięknych.
Rafał Eret – ur. w 1970, ukończył Wydział Malarstwa na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie w 2001. Zajmuje się malarstwem sztalugowym. Mieszka i pracuje w Lubartowie. Autor kilkunastu wystaw indywidualnych w kraju i za granicą. Brał udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych. Uczestnik wielu plenerów malarskich i sympozjów artystycznych.
Urodzona w 1973 roku w Zduńskiej Woli. W latach 1994–1998 studiowała na ASP we Wrocławiu. Dyplom z wyróżnieniem otrzymała w pracowni malarstwa prof. A. Klimczaka-Dobrzanieckiego. Uprawia malarstwo i rysunek.Laureatka grand prix Marszałka Województwa Podkarpackiego, V Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego 2019, MKiDN, Międzynarodowego Biennale Obrazu „Quadro-Art” 2016, Nagrody Fundacji im. I.J. Paderewskiego w Krakowie i nagrody specjalnej Palm Art Award w Lipsku. Członek rady programowej Fundacji Promocji Sztuki ARTAFFERA.
Hubert Dolinkiewicz – ur. w 1998 w Łomży. W 2018 ukończył Liceum Plastyczne im. W. Kossaka w Łomży, gdzie otrzymał dyplom z technik druku artystycznego. W 2023 ukończył studia na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Dyplom obronił z wyróżnieniem u prof. S. Baja. Huberta Dolinkiewicza reprezentuje Wallspace Gallery w Warszawie.
Anna Dąbrowska – ur. w Łomży, gdzie ukończyła liceum plastyczne. Studentka III roku na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie w pracowni prof. S. Baja. Finalistka Ogólnopolskiego Triennale Malarstwa Studenckiego Rzeszów 2024 – nagroda w formie wystawy indywidualnej oraz zaproszenie do udziału w wystawie „Nominowani TMS/2” w Galerii Instytutu Sztuk Pięknych. Uczestniczka wystaw: „Pokaz Osobny” (Galeria Salon Akademii); 4. Międzynarodowe Triennale Rysunku Studenckiego 2023 w Katowicach – wystawa pokonkursowa; 11. Międzynarodowa Wystawa Rysunku Studenckiego w Galerii Sztuki Wozownia w Toruniu 2024.
Urodzony w 1994 roku w Krakowie. W latach 2014–2016 studiował na Politechnice Krakowskiej, 2017–2018 studia na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego. Od 2018 roku kontynuuje naukę w ASP w Krakowie w pracowni malarstwa prof. A. Bednarczyka i rysunku prof. G. Wnęka. Student V roku. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Artystycznym Otwarta Pracownia. Nominowany do Nagrody Artystycznej Uniwersytetu Artystycznego im. M. Abakanowicz w Poznaniu w 11. edycji konkursu „Nowy Obraz / Nowe Spojrzenie” (2022). Finalista 12.Triennale Małych Form Malarskich (Galeria Sztuki Wozownia, Toruń, 2022).
Urodzony w 1998 roku w Krakowie. W latach 2017–2019 studiował na Wydziale Sztuki UP. Od 2019 roku kontynuuje naukę na krakowskiej ASP w pracowniach: malarstwa prof. J. Matuszewskiego i rysunku prof. G. Wnęka.Obecnie student IV roku. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Artystycznym Otwarta Pracownia. Stypendysta rektora ASP w Krakowie (2021/2022). Laureat IV edycji Ogólnopolskiego Studenckiego Konkursu Malarskiego im. W. Fangora; wystawa pokonkursowa w Wielkiej Zbrojowni ASP w Gdańsku (2022). Zdobywca 2. nagrody na 12. Triennale Małych Form Malarskich; wystawa pokonkursowa w Galerii Sztuki Wozownia (Toruń, 2022).
Ur. w 1989 r. Studia na ASP w Katowicach w latach 2011–2016 na Wydziale Artystycznym – grafika warsztatowa, Pracownia Wklęsłodruku u prof. J. Szmatlocha. Malarstwo u prof. K. Cieślika. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w pracowni Grafiki Cyfrowej u prof. A. Romaniuka. Brał udział w wystawach indywidualnych m.in. w Krakowie, Warszawie i Katowicach oraz w wielu wystawach zbiorowych krajowych i zagranicznych (Wlk. Brytania, Włochy, Czechy, Węgry, Białoruś). Jest również uczestnikiem i laureatem wielu konkursów, w tym w 2017 r. – zdobywca nagrody głównej w Turynie. W 2016 r. stypendysta MKiDN.
Agata Burnat – ur. w 1998 w Szczecinie, absolwentka liceum plastycznego tamże. Aktualnie studentka UMK w Toruniu na WSP, kierunek grafika, IV rok. Od 2020 współpracuje z polskimi galeriami i domami aukcyjnymi. Laureatka konkursów „Przystanek Sztuki Piękne” i „Krytyka i Sztuka”. Tegoroczna stypendystka stypendium ministra. Uczestniczyła w kilkunastu wystawach zbiorowych oraz miała trzy malarskie wystawy indywidualne. W 2024 założyła we współpracy z Galerią Sztuki Wozownia kolektyw artystyczny Odruch.
Urodzony w 1968 roku w Żarkach k. Częstochowy. Malarz. Studiował malarstwo na ASP w Krakowie, dyplom w pracowni prof. Z. Grzybowskiego w 1997 roku. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem. Od 1990 roku mieszka i pracuje w Krakowie. Zwykle pracuje nad kilkoma cyklami równolegle; w 2022 roku to przede wszystkim cykle kontynuowane od 2018: „Moje miejsce na ziemi’’ i „Deja vu” oraz cykl miniatur „20x20”.
Martyna Borowiecka – ur. w 1989 w Kielcach, absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. Od 2019 posiada tytuł doktory. W ramach cyklu „Tool Cycle” zrealizowała performance „Patronki” w Foco Gallery (Lizbona) oraz Goyki 3 Art Inkubator (Sopot 2021). Uczestniczka 18. Przeglądu Sztuki Survival (2020). Rezydentka Pienkow Art Residency (2018). Dwukrotna laureatka grand prix w konkursie „Przedwiośnie” (2014, 2019), VII Triennale z Martwą Naturą (2015) oraz Nagrody Równorzędnej przyznanej na I Biennale Lubelska Wiosna (2021). Do 2020 organizowała wydarzenia artystyczne w budynku Telkom Telos w Krakowie. Pracuje w Krakowie i Wieliczce.
Kazimierz Borkowski – ur. w 1989 w Nowym Sączu, absolwent Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. A. Brinckena (2014). Stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2013), Rektora ASP Kraków, finalista Konkursu o Nagrodę Eibischa (Warszawa 2023), „Nowy obraz / nowe spojrzenie” (Poznań 2015). Autor wystaw indywidualnych, m.in. „Kosmos” (Galeria Zielona, Łódź 2018), „Punktum” (Galeria –1, Warszawa 2015). Uczestnik wielu wystaw zbiorowych.
Urodzona w 1996 1996 r. w Tychach. Studentka IV roku grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Katowi-cach. Absolwentka Liceum Plastycznego im. A. Kenara w Zakopanem – kierunek lutnictwo. Laureatka w konkursach: „A co z wartościami?” (Wrocław, 2019), Studencka Grafika Roku, Studencki Obraz Roku (Katowice, 2019). Brała udział m.in. w Wa no Contemporary 2017 in Japan, Utazu Art Award Biennale (2018), The 7th Guanlan International Print Biennial (2019), 20th International Print Biennial Varna 2019.
Dagmara Bąk – ur. w 1998 w Poznaniu, absolwentka liceum plastycznego w Częstochowie w specjalizacji formy rzeźbiarskie – ceramika artystyczna. Obecnie studentka V roku kierunku malarstwo na ASP w Katowicach. Uczestniczka kilku wystaw krajowych, m.in. Triennale Malarstwa Studenckiego 2 (BWA, Rzeszów 2024); „Zanim kopalnia zniknie” (Śląskie Centrum Wolności i Solidarności, Katowice 2023); „Dziadek wiedział, nie powiedział” (Wydział Prawa i Administracji UŚ, Katowice 2023).
Tomasz Baran – ur. w 1992 w Rzeszowie. Dyplom magisterski obronił z wyróżnieniem w 2016 na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Rzeszowskiego w Pracowni Malarstwa Monumentalnego prof. zw. T. Boruty. Jego obrazy wystawiano zarówno na wystawach indywidualnych, jak i zbiorowych. W swoim dorobku posiada kilka realizacji ściennych na terenie Rzeszowa. Obecnie pracuje na stanowisku asystenta w Zakładzie Malarstwa w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Janusz Bałdyga – artysta malarz, surrealista i poeta. Dyplom ASP w Krakowie w 1973. Członek ZPAP. Pełnił obowiązki plastyka miasta Bydgoszczy. Obrazy wystawiał w licznych galeriach w Polsce i za granicą. Stypendysta MKiS oraz wojewody bydgoskiego. Kurator pierwszego, autorskiego, międzynarodowego pleneru malarskiego „W kręgu metafory”. W 2020, w uznaniu zasług dla kultury Pomorza i Kujaw, otrzymał medal Jerzego Sulimy-Kamińskiego. W 2023 otrzymał medal prezydenta miasta Bydgoszczy za 50-lecie pracy twórczej.
Dominika Stręciwilk – ur. w 1993 w Zamościu, absolwentka Liceum Plastycznego im. B. Morando tamże. Ukończyła Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Dyplom malarski uzyskała z wyróżnieniem w 2018 oraz zrobiła aneks z witrażu artystycznego. Od 2017 zajmuje się malowaniem małych form malarskich ściśle związanych z życiem rodzinnym. Laureatka kilku nagród i wyróżnień w konkursach artystycznych.
Anna Beata Barańska – w latach 2001–2006 odbyła studia na Wydziale Artystycznym Instytutu Sztuk Pięknych UMCS w Lublinie na kierunku malarstwo. Od 2006 pracuje na macierzystej uczelni, gdzie prowadzi Pracownię Technologii i Technik Malarskich. W 2016 uzyskała tytuł naukowy doktora sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych. Brała udział w ponad 70 festiwalach, wystawach i projekcjach odbywających się poza granicami kraju i w 60 w Polsce. Laureatka kilkunastu nagród i wyróżnień krajowych i międzynarodowych. Inicjatorka i kuratorka projektu „Dotyk Sztuki / Touch of Art”
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi. Dyplom uzyskał w 1982 roku na Wydziale Malarstwa i Grafiki w Pracowni Malarstwa prof. Stanisława Fijałkowskiego i w Pracowni Technik Metalowych prof. Leszka Rózgi. Zajmuje się malarstwem, grafiką warsztatową i cyfrową, fotografią i filmem.Prowadzi Pracownię Obrazu w Przestrzeni na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.
Michał Wasiak – ur. w 1997 w Łodzi. W latach 2016–2021 studiował na ASP w Łodzi na Wydziale Grafiki i Malarstwa. Tworzy w zakresie malarstwa oraz grafiki. W swoich pracach obrazuje głównie deformacje, zniekształcenia formy, niecodzienne zestawienia różnych elementów ukazywane na różnorakich przedstawieniach portretowych. Uczestnik licznych wystaw graficznych oraz malarskich w Polsce i za granicą. Laureat stypendium ministra kultury 2020. Laureat Nagrody Marszałka Województwa Łódzkiego w 37. Konkursie im. W. Strzemińskiego – Sztuki Piękne 2020. Laureat Nagrody Muzeum Miasta Łodzi, Nagrody Galerii Amcor oraz Nagrody Domu Literatury. Uhonorowany Nagrodą Rektora Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku prof. K. Polkowskiego w ogólnopolskim XII Biennale Grafiki Studenckiej „Przeciwciała” w Poznaniu. Wyróżniony za swój dyplom w ogólnopolskim Interdyscyplinarnym Festiwalu Sztuk M{i}aSTO/a Gwiazd w Żyrardowie. Nagrodzony Wyróżnieniem Honorowym w ogólnopolskim konkursie malarskim Eibischa 2021. Uhonorowany Nagrodą Prezydenta Miasta Gdyni w ogólnopolskim XIII Konkursie Najlepszych Dyplomów Akademii Sztuk Pięknych 2021 w Gdańsku.
Zuzanna Malinowska – absolwentka ASP w Łodzi na Wydziale Grafiki i Malarstwa. Dyplom z wyróżnieniem. Stypendium Erasums w Escola d’Art i Superior de Disseny de Valencia(2017/2018). Finalistka 17. edycji Konkursu Artystyczna Podróż Hestii w 2018. Wyróżnienia honorowe w 29. Ogólnopolskim Przeglądzie Malarstwa Młodych Promocje 2019. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych w Polsce i za granicą, m.in. w 2021w Chorwacji, galeria Makina w Puli i galeria Pet Kula w Motovunie.
Urodzony w 1999 roku w Lublinie. Ukończył Liceum Plastyczne im. J. Chełmońskiego w Nałęczowie. Od 2019 roku student malarstwa na ASP im. J. Matejki w Krakowie. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, grafiką warsztatową i filmem. W 2018 roku otrzymał grand prix XXVI edycji Ogólnopolskiego Pleneru Rysunkowo-Malarskiegoim. K. Drążkiewicz; w 2019 – stypendium MKiDN za osiągnięcia artystyczne; w 2021 – wyróżnienie w konkursie „Martwa Natura” im. S. Karpowicza. Wystawy: VII Salon BWA Tarnów 2021 (BWA w Tarnowie); „Martwa Natura”(Galeria KUN(S)ZT, Goethe-Institut Krakau).
Bogumiła Tomaszewska – ur. w 2001, studentka IV roku malarstwa na warszawskiej ASP. Specjalizuje się w malarstwie figuratywnym. Ukończyła drugi stopień szkoły muzycznej na Wydziale Rytmiki. Aktualnie zajmuje się również animacją 2D i pracuje jako charakteryzatorka i wizażystka.
Agnieszka Wielewska – ur. w 1992 w Gdańsku, malarka, scenografka, graficzka, absolwentka malarstwa na ASP im. J. Matejki w Krakowie (2017). Laureatka wielu stypendiów, m.in. The Elizabeth Greenshield Foundation Grant (Kanada), Stypendium Twórczego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Stypendium im. Henry’ego J.T. Dorena, Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańska. Jej obrazy prezentowane są na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą.
6. Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Leona Wyczółkowskiego Specyfiką imprez o charakterze przeglądowym, do których zalicza się Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Leona Wyczółkowskiego, jest duża różnorodność obrazów trafiających na wystawę podsumowującą. Często jednak pewne tendencje zaznaczają swoją obecność wyraźniej niż inne. Jeśli nawet nie kradną całej uwagi osób odbiorczych, to bywa, że są lejtmotywem, który wraca niczym echo, pobrzmiewając w ramach całego pokazu. Z opisaną wyżej sytuacją nie mamy jednak do czynienia w przypadku ekspozycji prezentującej prace wyselekcjonowane w konkursie Wyczółkowskiego A.D. 2024. Wyliczyć można tu bowiem kilka różnych nurtów i postaw, kreślących szeroki horyzont współczesnego polskiego malarstwa. Równorzędne współistnienie rozmaitych tendencji, spośród których żadna nie wybija się na tle innych jako dominująca, odzwierciedla także grono laureatów bydgoskiego przeglądu. Zdobywca grand prix – Emil Bucki – w symbolicznej formie komentuje rzeczywistość naznaczoną przez opresyjne systemy polityczne. Z kolei Zuzanna Malinowska otrzymała II nagrodę za abstrakcyjne kompozycje, swobodnie operujące plamami koloru. Zamykający stawkę laureatów Michał Wasiak dekonstruuje portret, czyniąc to w duchu krytycznym. Do wspólnego mianownika nie dają się też sprowadzić prace wyróżnione, w których dochodzi do przeniesienia motywów ze sztuki sakralnej w obszar rozważań nad cierpieniem i przemijaniem (Piotr Ciesielski, Crucifixio oraz Descensus crucis), nawiązań do dawnej fotografii jako archiwum pamięci (Dominika Stręciwilk, Archiwum 52 i Archiwum 55) oraz artystycznej rozprawy z rabunkową polityką eksploatacji natury dokonywaną przez człowieka (Anna Beata Barańska, Zaduch ignorancji oraz Cena dobrobytu).
Z jakimi tendencjami mamy do czynienia na wystawie prezentowanej w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy? Malarstwo pozostaje tu zarówno platformą wewnętrznej ekspresji twórców, jak i sposobem formułowania komunikatu na temat palących kwestii, jakimi aktualnie żyje świat. Poza tym artystki i artyści chętnie nawiązują do historii sztuki, przemierzają przestrzenie wyobraźni w duchu surrealizmu i delirii, a także podejmują wątki przyrodnicze, badają przestrzenne relacje na płaszczyźnie obrazu, tworzą martwe natury i abstrakcje, a także eksperymentują z materią medium i malarskimi instalacjami.
Twórcy celujący w eksplorowanie doświadczeń związanych z emocjami, poszukiwanie własnej tożsamości czy zmagania z przeszłością i pamięcią studiują człowieka w różnych momentach życia i w różnych sytuacjach (Paulina Kwietniewska, Bogumiła Tomaszewska, Dorota Kuźnik, Aleksandra Kołwzan-Garczyńska, Karolina Smorawska, Anna Dąbrowska), ukazują go w relacji z przestrzenią, w której funkcjonuje (Sylwia Rams, Robert Bubel, Iwa Kruczkowska-Król, Dagmara Bąk, Tomasz 5Baran) lub też pozwalają, by to miejsca lub przedmioty mówiły o sprawach ludzkich (Paulina Pior, Kamila Gruszecka, Anna Michalik, Magdalena Pela). Obiektem o szczególnym znaczeniu jest w tym aspekcie zwłaszcza fotografia – jej materialność staje się bowiem pomostem między tym, co jest, a tym, co minęło. Artystki i artyści tacy jak Barbara Hubert, Magdalena Rucińska, Magdalena Uchman, Romuald Jeziorowski czy Paulina Bobak zgłębiają zaklęte na starych zdjęciach mikrohistorie, snując osobiste opowieści o tęsknocie, upływającym czasie czy międzyludzkich relacjach.
Narracje dotyczące nie jednostek, ale całych społeczeństw oraz dotykających ich konfliktów i niepokojów także znajdują na ekspozycji swoje odzwierciedlenie. Kwestii tych dotyka m.in. tegoroczny laureat konkursu Wyczółkowskiego. Prace działającego w Krakowie artysty o ukraińskich korzeniach, Emila Buckiego, ogniskują się wokół problemów obszaru byłego ZSRR. Jego obrazy – rozpięte w czasie między przeszłością a teraźniejszością – opowiadają o niepokoju, który nie zniknął wraz z upadkiem bloku wschodniego. Reżim bowiem ciągle ma się nieźle, traumatyzując mieszkańców krajów postkomunistycznych. Echa agresywnej polityki rosyjskiej administracji względem państw regionu, ale także własnych obywateli, da się wysłyszeć w kompozycjach takich jak Czerwona klatka / Hommage a Donbas czy Łubianka / Лубянка, odnoszących się wprost do aspektu zniewolenia. Zwłaszcza budynek przy moskiewskim placu Łubiańskim budzi grozę nie tylko poprzez swą monumentalną formę, podkreślającą małość człowieka w zetknięciu z symbolizowanym przez architekturę systemem, ile za sprawą makabrycznych skojarzeń, jakie generuje. Sama nazwa kompleksu należącego do organów bezpieczeństwa państwowego ZSRR i Rosji wywołuje przestrach, aktywując pamięć o ofiarach sowieckiego reżimu, które straciły tu życie. Bucki ironicznie parafrazuje także język propagandy, np. w Optymizmie / Ϲкованые одной цепью. Aluzja do połączonego jednym łańcuchem społeczeństwa przywołuje na myśl praktyki zaklinania rzeczywistości uskuteczniane przez aparatczyków kreślących w oficjalnych przekazach wizję społeczeństwa zunifikowanego i zintegrowanego. Z drugiej strony stanowi także odniesienie do niewoli, ucisku i skrępowania, nałożonego na każdego bez wyjątku.
Do sytuacji za naszą wschodnią granicą odnoszą się w swoich pracach także Henryk Laskowski (Wiatr ze wschodu) i Michał Cygan (Stumilowy las). Temu ostatniemu nieobca jest także m.in. tematyka strajków jako wyrazu społecznego niezadowolenia. Z kolei realizacje Jana Skolimowskiego czy Michała Wojtysiaka przyrównać moglibyśmy do ilustracji współczesnej wieży Babel, gdzie ludzkie mrowie funkcjonuje pogrążone w chaosie rzeczywistości. W prezentowanych na wystawie pracach wyczytać można także refleksje postpandemiczne zmieszane z namysłem nad kolejnymi zagrożeniami, jakie czyhają na nas w tych niepewnych czasach (Philipp Wendland), ironiczne odniesienie do gry pozorów, jaka znamionuje świat polityki (Łukasz Jankowicz) czy wyczulenie na społeczne nastroje i tematy antagonizujące opinię publiczną (Zbigniew Nowicki).
Metaforyczny komentarz do aktualnej sytuacji społecznej, która często przypomina pole bitwy, widać także w obrazach nawiązujących do dawnej sztuki (Stanisław Czwartos, Wincenty Czwartos, Karolina Żądło). Sceny walki i przemocy obecne są w pracach Zuzanny Romańskiej, jednak te utrzymane w duchu malarstwa symbolicznego kompozycje, trudne do jednoznacznej interpretacji, pozostają otwarte na różne znaczenia.
Wśród realizacji dialogujących z historią sztuki można wyróżnić także te biorące za punkt wyjścia cytaty z wielkich mistrzów (Radosław Jastrzębski, Kazimierz Borkowski), trawestujące klasyczne tematy ikonograficzne (Hubert Dolinkiewicz, Laura Gutowska), a także podejmujące wątki autotematyczne, dotyczące sytuacji i wizerunku twórcy (Emilia Garbień, Robert Kukla). Do długiej i bogatej tradycji 6Laureaci konkursu malarstwa portretowego nawiązuje laureat trzeciej nagrody konkursu Wyczółkowskiego – Michał Wasiak. Na konterfektach spodziewalibyśmy się ujrzeć przede wszystkim twarz obrazowanego, jednak w kompozycjach Alta Societa czy Arrogance artysta całkowicie ją zamazał, by nie powiedzieć: wymazał. Zastosowane ujęcie, nawiązujące do wywodzącego się z renesansu schematu ukazywania reprezentantów wyższych sfer, zostało tu potraktowane à rebours. Zamiast przepysznych szat mamy skromne, niczym niewyróżniające się okrycie lub nagi tors; zamiast symboli piastowanych godności dookreślających i charakteryzujących postać – pustą przestrzeń. Wyniosłość, jaka emanowała z wizerunków elit, została tu stępiona, a wszelkie przejawy wyższości – odebrane.
Kolejną tendencją, z którą skoligacone są prace artystek i artystów biorących udział w pokonkursowym pokazie, jest szeroko rozumiany, ahistoryczny surrealizm. Porzucenie racjonalizmu i logiki, sięganie do wewnętrznych pokładów psychicznych, prymat wyobraźni, łączenie symboli i motywów na zasadzie wolnych skojarzeń, dające efekty w postaci wytworów wizualnych oscylujących na pograniczu fantazji, jawy i snu czy nawet halucynacyjnych wizji – to wyróżniki tego nurtu. Obok Zbigniewa Olszyny, Uli Dzwonik czy Janusza Bałdygi, którzy tworzą mikroświaty pełne metafor i symboli odnoszących się do ludzkiej egzystencji, na wystawie oglądać możemy także kompozycje Agaty Burnat nawiązujące do motywu walki z siłami nieczystymi, obraz Lubosława Pirjankowa eksponujący groteskowość współczesnych relacji społecznych czy prace Agaty Knapik, gdzie malarka snuje fantastyczne opowieści z udziałem demonicznych stworzeń i zdeformowanych postaci ludzkich. Nie brakuje także pokrewieństw z nadrealizmem skłaniającym się w stronę abstrakcji (Szymon Poloczek) oraz wariacji na temat metamorfoz materii ożywionej i nieożywionej (Joanna Mlącka). Budzące biomorficzne skojarzenia, symetryczne względem osi pionowej kompozycje Magdaleny Zych i Mai Kozłowskiej przypominają testy Rorschacha – dużo bardziej precyzyjne w swojej warstwie formalnej i przedstawieniowej, ale wciąż badające nieuświadomione treści psychiczne.
Z pracami o surrealistycznych konotacjach sąsiadują te, w których przeważa deliryczno--halucynacyjno-oniryczna atmosfera. Wyczuwalna jest ona np. w obrazie Please don’t wake me up Martyny Borowieckiej, wyrażającym tęsknotę za błogim stanem słodkiej iluzji, tak różnej od naszej codzienności. Bajecznie kolorowe, niczym Troskliwe Misie u krakowskiej malarki, są też grzybki w Gorączce sezonowej 1–3 Rafała Ereta, które obiecują, że po ich zjedzeniu można przenieść się w zupełnie nowe przestrzenie świadomości. Podobne efekty może dawać przyswajanie internetowego szumu, o czym przekonują z kolei obrazy randomowo łączonych elementów ze świata cyfrowego tworzone przez Łukasza Ławrynowicza.
Wycinki rzeczywistości, jednak przesyconej specyficzną aurą marzenia sennego, prezentuje Magdalena Laskowska, zaglądająca w miejsca, gdzie natura krzyżuje się z kulturą. Patrząc na prace takie jak Upał czy Zamęt, ma się wrażenie, że jest to scenografia, która trwa w oczekiwaniu na kogoś, kto wypełni tę przestrzeń własną opowieścią i nada jej zupełnie nowy wymiar. Flora, grająca pierwsze skrzypce u Laskowskiej, a także towarzysząca jej nieodłącznie fauna pojawiają się na wystawie także w innych kontekstach. Ich biologiczność eksploruje Aleksandra Jas, podczas gdy Ilona Karp oraz Anda Aneta Kobińska wykorzystują je w swoich obrazach jako źródło rustykalnych motywów, wyabstrahowanych ze swojego pierwotnego, wiejskiego kontekstu.
Wątek przestrzeni – podejmowany na różne sposoby zarówno w tradycji malarskiej, jak i sztuce nowoczesnej – uwidacznia się z kolei w studiach architektury i pejzażu (Irena Skalik, Paweł Słota, Anna Sobolewska, Agnieszka Wielewska), a także – co ciekawe – w martwej natu7rze (Julia Marchlewska). Ta ostatnia pojawia się też na wystawie w innych odsłonach. Kwiat na taborecie I Ignacego Oboza zdaje się dialogować z serią fikusów Artura Nachta-Samborskiego. Z kolei obraz Michała Prażmy z fancy śniadaniem kojarzy się w pierwszej chwili z instagramowymi kadrami, które zalewają ekrany naszych smartfonów. Jednak dwie tabletki obok talerza, a także tytuł – The breakdown treats II – nie pozostawiają wątpliwości co do wymowy dzieła.
Jeśli już próbować dokonywać pewnych uogólnień dotyczących specyfiki bydgoskiej wystawy, to stwierdzić by można (dość ogólnikowo) prymat malarstwa przedstawiającego nad nieprzedstawiającym. Mniej licznie, niż można byłoby się spodziewać, reprezentowana jest abstrakcja. Popularna jeszcze dekadę temu, od kilku lat wyraźnie ustępuję figuracji, co dostrzec można również w selekcji wybranych do ekspozycji prac. Nie zmienia to jednak faktu, że sztuka bezprzedmiotowa wciąż pozostaje obszarem poszukiwań osób artystycznych, które z powodzeniem działają w tym obszarze. Dowodem na to jest chociażby przyznanie w konkursie drugiego miejsca Zuzannie Malinowskiej za serię trzech prac bez tytułu. W tych obrazach najważniejsze są gest, widoczny dukt pędzla oraz wysmakowane połączenia kolorystyczne. Mocne i wyraziste barwy sąsiadują tu z trudnymi do jednoznacznego nazwania i zaklasyfikowania, bo powstałymi poprzez wymieszanie kilku odcieni. Swoje kompozycje malarka tworzy warstwowo, kładąc na siebie plamy kryjące i transparentne, o wyraźnych granicach i rozmalowane. Pozwala farbie swobodnie spływać, tworzyć zacieki, posługuje się wyrazistymi liniami kojarzącymi się ze znakami wziętymi z dalekowschodniej kaligrafii, wreszcie subtelnie chlapie farbą, wydrapuje ją, rozbryzguje. Prowadzi narzędzie torem kolistym, to znów ostro zmienia kierunek ruchu pędzla. Mimo bogactwa formalnego prace Malinowskiej są lekkie, ciekawe dla oka i mogą dokonać resetu percepcji przebodźcowanej przez media społecznościowe.
W ramach nielicznych abstrakcji obecnych na wystawie znalazły się także podkreślający jakości luministyczne obraz Marty Kawiorskiej, rozmalowane kompozycje ilustrujące ogólne pojęcia Ewy Żuchnik i Inez Krupińskiej oraz oscylujące na pograniczu biologicznej metafory prace Seweryna Jańskiego z wijącymi się formami w ostrych kolorach. Osobnym zbiorem są realizacje wynikające pośrednio z doświadczeń sztuki nieprzedstawiającej, które badają jakości materialne obrazu. Mam tu na myśli zwłaszcza Motyw toruński Ireneusza Kopacza oraz Equilibrium I i II Doroty Herbik. Warto odnotować także w tym kontekście kilka prac proponujących wyjście poza prostokątny format obrazu, łączenie elementów i tworzenie instalacji malarskich – kompozycje Barbary Hubert, Dzienniki gwiazdowe Sebastiana Trzoski czy autoportretowy poliptyk Jakuba Matusewicza.
Otwartość, wielowątkowość, brak dominującej linii narracyjnej i hierarchii między wątkami, oddziałującymi ze sobą w różnych punktach i na różnych płaszczyznach, sprawiły, że wystawa podsumowująca 6. konkurs Wyczółkowskiego upodobniła się w swojej strukturze do kłącza1. Różnorodność, ograniczająca przestrzeń pojawienia się tendencji, które mogłyby podporządkować sobie pokaz, stanowi dla mnie differentia specifica edycji 2024.
Natalia Cieślak
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)